Króliki domowe i inne zwierzęta

iza

mój Pusio odszedł ode mnie w niedzielę o 6 rano, był moim przyjacielem przez 6 lat , był jak moje dziecko , byliśmy jednością, zawładnął moim sercem i moją przestrzenią życiową całkowicie. Jak mam dalej żyć bez niego? gdzie nie spojrzę widzę go , w każdym jego ulubionym kątku pokoju,
przy miseczce,razem zasypialiśmy, razem się budziliśmy brakuje mi go strasznie, wszystko mi go przypomina, jak dalej żyć? nie potrafię się pozbierać , wiem, że potrzeba czasu , który zabliźnia rany..ja to wszystko wiem, ale ten straszny ból pozostanie i uścisk w sercu już na zawsze nawet jeżeli rana się zabliźni i na koniec ta dręczące pytanie..czy na prawdę zrobiliśmy wszystko co mogliśmy? chcę głęboko wierzyć w istnienie tęczowego mostu i że moje serce tam jest i kiedyś się znowu spotkamy kiedy i ja opuszczę ten padół łez zwany ziemią

Lilla

bardzo nam przykro!

theKari

współczuje utraty przyjaciela

tmm03033 · Gość

Wiem ze boli - wspolczuje..

iza

dziękuję Wam za ciepłe słowa. Wciąż się nie mogę pozbierać, wiedziałam, że odejście przyjaciela będzie boleć, ale nie sądziłam , że aż tak. Tak bardzo mi go brakuje

iza

i zbliża się kolejna noc, kiedy nie ma mojego przyjaciela..trudny czas, pełen łez.jak wytrzymać do rana? Taka mała , krucha istotka a potrafiła tyle dać z siebie, taki trochę mądrala,a taki kochany, mój syneczek Pusio. Byłeś chorowity,walczyliśmy o ciebie , jeździliśmy po śląsku szukać króliczych lekarzy aby cię wielokrotnie ratować i udawało się, Ty odwdzięczałeś się nam miłością,wiernością, lizaniem po twarzy,a ja ci mówiłam``że też cię kocham`` i tak trwaliśmy sobie przez prawie 6 lat, zapominając o złu tego świata i mając nadzieję, że śmierć nas nie .odnajdzie. niestety to były tylko marzenia, zabrano mi ciebie, dlaczego? może lekarz,nie znający się na królikach? a może to Sw.Franciszek zapragnął mieć nowego pusiowego aniołka i padło na ciebie. Pytałam go ale nie odpowiada ...może się gniewa na mnie...a może niema tam Pusia?jak sądzicie czy nasze zwierza tam są? co może ukoić żal po przyjacielu?..i znowu ta straszna noc za oknami...i przeraźliwa pustka...z głośno tykającymi zegarami w pokoju.Jakże ty musiałeś być samotny kiedy mnie nie było PRZEPRASZAM CIĘ ZA TO. Teraz wiem co czułeś.wybacz

T-T-A · Gość

Wszyscy którzy stracili uszatego przyjaciela/przyjaciół rozumieją to co czujesz :* współodczuwają, bo znają doskonale te uczucia.
Wiem, że żadne następne zwierzątko nie zastąpi TEGO, ale wierzę, że dając opiekę i dom biednemu futrzaczkowi daje się coś dobrego temu, który odszedł, bo jego cząstka żyje w innym futerku.
Wiele zwierząt już mam za TM i wiara, że pomagając innym mogę w tej formie dawać dalej miłość tym za TM pomaga...

iza

dziękuję za mądre słowa, przychodzi mi na myśl taki cytat ``czasami to co najmniejsze, zajmuje najwięcej miejsca w sercu`` i myślę, że to szczera prawda.Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrych świąt.