Króliki domowe i inne zwierzęta

Vemona

Witajcie.. od paru dni sledzilam to forum szukaja nadziei.. ale zaczne od poczatku.
Oskarka dostalam 5 lat temu na Boze Narodzenie. Mama sie nad nim zlitowala w sklepie bo nikt nie chcial go kupic.. byl za duzy. To byl cudowny kroliczek.. straszny pisesioch. Lubil kiedy ktos sie nim bawil.. Wskakiwal na kolana kiedy sie uczylam albo biegal po lozku. Zniszczyl w tym czasie sporo rzeczy ale zawsze mu wybaczalam. W piatek cos sie z nim zaczelo dziac.. Przestal wychodzic z klatki. Nie chcial za bardzo pic. W sobote jeszcze jakos sie trzymal- od rana wygladal dobrze.. wieczorem zaczal tracic rownowage. Przestal jesc. Niedziela juz byla dla niego stacjonarna. Siedzial w konciku klatki i zjadal tylko zielone rzeczy. Pil- jak mu podstawilam poidelko pod buske i scisnelam (czesto tak robil jak mu sie nie chcialo wysilac przy piciu.. Smile

) w poniedzialek zabralam go do weterynarza.. Byl juz caly skrecony: diagnosa KRECZ SZYI.. ale nadzieja byla. Oskar jadl, pil, i wogole byl taki mlody.. ;( dostal antybiotyk i sterydy.. do tego witaminy B compleks. Nastapila znaczna poprawa. Zaczal nawet chodzic po klatce.. Jesc.. Bylam juz taka szczesliwa.. Jednak w nocy nastapilo gwaltowne pogorszenie.. Krolik przewrocil sie na chory bok i tak lezal.. Nawet dajac mu pietruszke ktora tak uwielbial nie dzwignal sie.. jadl na lezaco.. Sad

z piciem byl problem.. dawalam mu wode przez strzykawke ale wszystko wyplowal druga strona. W efekcie czego nabawil sie zapalenia spojowki oczka po lewej stronie.. Sad

z samego rana poszlam z nim do weterynarza po zastrzyki.. Weterynarka powiedziala ze ma klasyczne objawy zapalenia mozgu.. Mial sie po tym podniesc.. Po powrocie do domu Oskarek dalej lezal jak kloda.. Nie chcial jesc.. Kazda dana mu porcje gerbera wypluwal ;( z piciem byl tez sam problem.. ale sie ruszal.. reagowal.. to bylo straszne.. Sad

wieczorem posadzilam go na brzuchu.. siedzial.. probowal nawet chodzic. Napil sie!! Moja nadzieja wrocila.. Uwierzylam ze on z tego wyjdzie.. Polozylam go spacna kocyku w jego klatce. Wiercil sie troche w nocy.. Wstawalam zobaczyc co sie dzieje. Powtarzalam mu zeby byl silny.. O 9 mialismy isc na zastrzyki.. Ale kiedy dzisiaj rano wstalam Oskarek juz nie zyl.. Sad

Tak strasznie mi smutno.. Obwiniam sie ze nie zrobilam wszystkiego.. wiem ze mial juz swoje lata.. ale.. odszedl i tak za wczesnie.. o wiele za wczesnie.. byl najcudowniejszym przyjacielem jakiego mialam Sad

zawsze siedzial przy mnie i mnie lizal kiedy plakalam... Tylko nie teraz.. Nie dzisiaj..

Oskarku!! Zawsze bede Cie kochac :* mam nadzieje ze jestes w niebie..

nuna · Gość

Strasznie mi przykro Vemona, wiem jak Ci ciezko, trzymaj sie Sad

kiche_wilczyca

Vemona, zrobiłaś wszystko co było w Twojej mocy, nie obwiniaj się. Byłas dobrą opiekunką, byliście dobrymi przyjaciółmi i to się liczy. Trzymaj się...

Vemona

dziekuje Wam bardzo za wsparcie.. Tylko tu moge byc zrozumiana.. w domu wszyscy mi powtarzaja ze to byl tylko krolik.. Sad

dla mnie to byl az krolik.. Moj najcudowniejszy na swiecie kroliczek.. Sad

nie mam sily nawet isc go pochowac.. nie potrafie.. boje sie tego ze juz go nigdy nie zobacze.. Narazie jeszcze jest.. Moge go dotknac.. a co bezie jutro? Sad

kinia_wroc

Zrobiłaś wszystko co było w Twojej mocy! Musisz się z nim pożegnać. Wiem, że to smutne, ale prawdziwe... Mi też odszedł Króliczek dosyć niedawno Sad

Dla mnie też to był ogromny cios... Sad

Najważniejsze jest to, żebyś nigdy o nim nie zapomniała. O Waszej przyjaźni. I mogą sobie w domu gadać, że to był "tylko" Królik, ale Ty w głębi musisz czuć i pamiętać, że to był "aż" Królik i "Twój" kochany Królik. Trzymaj się - jestem z Tobą.

KRUSZYNA

Przykro mi.
Wiem, że słowa nie ukoją Twego bólu. Ja też musiałam pożegnać kilku wiernych druhów ( 3 cudowne owczarki niemieckie, 2 urocze owczarki kaukaskie oraz Bobka - najukochańsza pod słońcem świnka morska ponad 9 lat ze mną) za każdym razem tak samo bolało. Prawdą jest, że czas leczy rany. Może to nie wystarczające ale pozostaje coś czego nikt Ci nie odbierze, to ciepłe wspomnienia wspólnych zabaw i psot. Trzymaj się!!!

kiche_wilczyca

Ludzkie serduszka są duże i dla każdego z naszych pupili znajdzie się tam miejsce. Ja w swoim noszę 3 koty i parę koni. Liczy się pamięć, żeby nigdy nie zapomnieć naszy ukochanych zwierzaków

Vemona

Nigdy go nie zapomne.. zdazylam mu przed smiercia powiedzie jak bardzo go kocham.. mam nadzieje ze wybaczyl mi tez to co robilam nie tak jak powinnam... zauje bardzo ze nie moglam byc idealna opiekunka..

kiche_wilczyca

Vemona, myślę, że nikt z nas nie jest idealnym opiekunem. Zawsze jakieś błędy się popełnia.

Gryziak

Nikt nie jest idealny każdemu coś się zdarza co nie powinien robić. Prawda czas leczy rany ale blizny zostają. Ja też straciłem paru przyjaciół zwierzaków i też mi jest smutno jak sobie pomyślę.

Vemona

jestescie naprawde bardzo kochanii... i pomimo dzisiejszej tragedii czuje radosc.. dzieki Wam. Ciesze sie ze tu napisalam.. i nie zostalam olana. Pomogliscie mi.. a Oskarek napewno jest szczesliwy..
Dziekuje Wam;*

KazioR · Administrator

Nie zawsze jesteśmy w stanie pomóc, wiele jest nieszczęść, nie obwiniaj się, zapewniłaś mu kilka lat dobrego i szczęśliwego życia, choroba to coś co może zostać wyleczone ale zdarzają się przypadki takie jakTwój, nawet lekarz nie pomógł. Przykro mi, to najsmutniejszy dział mojego forum lecz od tego nie uciekniemy. Są dni szczęścia, radości ale i nadchodzi czas gdy nie wstydzimy się łez. Jesteśmy z Tobą.

degus

To jest zawsze trudna chwila i chociaż w mojej pamięci są 2 psy, 2 chomiki i koszatniczka to wiem, że pierwsze chwile są najgorsze. Ja swoją koszatniczkę przez przypadek otrułam i miałam straszne wyrzuty sumienia, nie mogłam uwierzyć, że zwierzaczek nie żyje. Taki zwykły prawie szczurek (niektórzy się takich zwierząt brzydzą) a ja płakałam, ale dopiero jak pochowałam ją, to pomału czas leczył rany a po roku zdecydowałam się na kolejne zwierzątko. niektórzy mówią, że powinno się szybciej wziąć bo wtedy krócej się płacze. Każdy ma swoje tempo. Ze zwierzętami jest tak, że jak coś masz to potem znowu masz, a na te co były, patrzysz już ze spokojem. Trzymaj się i nie obwiniaj, na pewno było mu u Ciebie dobrze.

paulina

gdy przeczytalałam Twoja opowiesc to lezka zakrecila mi sie w oku!! sytuacja byla u mnie bardzo podobna, wrecz taka sama, tlyko ze ja musialam uspic króliczke bo strasznie cierpiala!! wiem jka jest trudno! nie pochawalam jje , nie dalam rady, zrobila to rodzina!! a moja rodzina takze uwaza ze to tylko krolik i juz zapomnieli napewno o niej!! a ja caly czas o Niej mysle!! mimo ze to juz ponad rok!! pozdrawiam serdecznie!! trzymaj sie!! za jakis czas spojrzysz na to inaczej- ze tak jest lepiej dla kroliczka!! ze teraz nie cierpi , ma sie dobrze!! Smile

Vemona

Paulina: tyle razy juz to dzisiaj slyszalam... ze sie nie meczy.. ze teraz juz mu jest dobrze.. mysle ze on wiedzial ze umiera.. wiedzial ze jesli pojde z nim na umowione zastrzyki to bedzie trzeba podjac ta wazna decyzje o zakonczeniu mu cierpien.. wiedzial ze nie bede potrafila go uspic i zrobil to za mnie.. odszedl kiedy spalam.. wczesniej tylko sie poruszyl.. zdazylam go poglaskac..

wyszlam przed chwila do Niego.. Zakopalismy go z dziadkiem w ogrodku.. posadzilismy kwiaty.. To jego pierwsza noc poza domem.. i jest sam.. zupelnie sam.. ;(

wiem, ze czas leczy rany.. wkoncu sie przyzwyczaje do tego ze juz Go nie ma.. czy zdecyduje sie jeszcze na kroliczka? nie wiem.. moze kiedys..
Oskar nie byl moim pierwszym zwierzatkiem - mialam juz dwa chomiczki (jeden umar kiedy bylam na wyjezdzie.. drugi sie meczyl) i pieska..
dlaczego one zyja tak krotko? Sad

kiche_wilczyca

po śmierci mojego kota, przez ponad tydzień czułam jego obecność w domu. Tyle że go nie widziałam. W tym czasie też mój zegarek jak spałam, zatrzymywał się. Potem "sam z siebie" się "naprawił". Potem nie czułam już obecności kota, ale za to pojawił się spokój w sercu.
Vemona, tam jest tylko ciało. Wierzę, że dusza Oskara jest przy Tobie, tak jak była przy mnie dusza mojego Wąsika.

Vemona

ja tez czuje jego obecnosc.. moze mam tez omamy ale zdaze sie ze slysze jakby drapanie w miejscu gdzie stala klatka.. albo jego charakterystyczne lizanie tapczanu.. Sad

wczoraj wieczorem sprzatajac znalazlam kulke z jego siersci.. nie potrafie jej wyrzucic..

kinia_wroc

Vemona, miałaś wspaniałego króliczka! Bardzo podobny do mojego Skipka. Niech będą szczęśliwi, gdziekolwiek są [*] [*]

Kinguska

Biedny króiczek.. Sad

Vemona

jestescie Wielcy.. Smile

dziekuje ;* juz do mnie dociera ze Go nie ma.. dzisiaj juz nie wybuchalam placzem na widok pustej klatki czy nie zjedzonej pietruszki w kuchni, ktora czekala az Oskarus wyzdrowieje... ale dalej mi smutno i pusto bez Niego.. Napewno jest szczesliwy.. jest z wszystkimi tutaj wspomnianymi krolisiami..