| KazioR |
| Administrator |
|
| |
| Dołączył: 20 Wrz 2005 |
| Posty: 2728 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Skąd: Kraków
Płeć: M |
|
|
 |
|
 |
|
Nosowka to ciężka choroba dla psa. Nie był szczepiony ...
Nosówka u psów
Autor: Lek. wet. Jerzy Burbelka,
Nosówka to choroba psów, bardzo zaraźliwa i niestety często śmiertelna. Jej następstwem są powikłania w obrębie układu oddechowego, pokarmowego, skóry i neurologiczne.
Przyczyny
Chorobę tę wywołuje wirus nosówki. Jest on na szczęście dość wrażliwy na działanie czynników środowiska zewnętrznego. W temperaturze pokojowej ginie w przeciągu 2 godzin. Podstawowym rezerwuarem zarazka nosówki jest pies. Wydala go od 8 tygodnia po zakażeniu, przez kilka tygodni. Najwięcej wirusa jest w wydzielinie z nosa, worków spojówkowych, w ślinie oraz moczu. Do zakażenia się nosówką może dojść poprzez kontakt bezpośredni, drogą kropelkową lub pokarmową. Ale można też zarazek przynieść do domu na butach, rękach, ubraniu. Na chorobę tę zapadają najczęściej szczenięta w wieku 3-6 miesięcy, rzadziej psy roczne, dwuletnie, sporadycznie - starsze.
Objawy i przebieg choroby
Przebieg nosówki zależy od szczepu zarazka, wieku zwierzęcia, stanu jego odporności i charakteru wtórnych infekcji. W efekcie może mieć ona postać bezobjawową, bądź różne formy pośrednie, aż do ciężkiej choroby z dużą śmiertelnością.
Rozróżniamy dwa podstawowe rodzaje nosówki: nieżytową i nerwową. Nosówka nieżytowa zaczyna się krótkotrwałym wzrostem temperatury ciała psa, pogorszeniem apetytu i samopoczucia, nieznacznym zapaleniem spojówek lub biegunką. Następnie temperatura spada, by po 2-7 dniach ponownie wzrosnąć. Pies traci dobre samopoczucie i jest smutny. Nasilają się objawy choroby. Następuje wypływ z worków spojówkowych i z nosa, zwierzę nie je i wykazuje objawy zapalenia gardła bądź migdałków. Ciężarne suki mogą ronić.
Nosówka nieżytowa może mieć różne, niekiedy nakładające się na siebie postacie:
•oddechową (obfity wysięk z nosa, zapalenie jamy nosowej, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc);
•jelitową (biegunka, wychudzenie, odwodnienie);
•oczną (owrzodzenie bądź perforacja rogówki, światłowstręt, silne łazawienie, zapalenie tęczówki prowadzące do ślepoty);
•skórną (zaczerwienienie i krostki bądź pęcherzyki na skórze brzucha, ud, wewnętrznej stronie małżowin usznych);
•tzw. chorobę twardej łapy (po kilku tygodniach od choroby skóra na opuszkach łap i na nosie staje się szorstka i spękana).
Postać nerwowa nosówki występuje samodzielnie bądź po ustąpieniu objawów nosówki nieżytowej. U psa pojawiają się zaburzenia neurologiczne polegające na różnego rodzaju niedowładach i porażeniach (chwiejność zadu przy chodzeniu). Doprowadzają one do nietrzymania moczu i kału. Natępstwem tej nosówki może być padaczka.
Śmiertelność w wyniku tej choroby jest stosunkowo wysoka, szczególnie gdy przybiera ona postać neurologiczną.
Leczenie
Jeśli wiemy że nasz pies zetknął się z innym chorym na nosówkę, możemy podać mu surowicę która zapobiegnie chorobie. W momencie pojawienia się objawów choroby na takie działanie jest już za późno.
Leczenie polega na przeciwdziałaniu wtórnym infekcjom, łagodzeniu objawów choroby i podtrzymywaniu sił psa. Podaje się antybiotyki. Usuwa się wysięk z okolic nosa, oczu oraz podaje się maści i krople. W przypadku odwodnienia konieczne jest nawodnienie. Wskazane jest podawanie skoncentrowanych karm dietetycznych, tak by przy niewielkiej ilości pokarmu pies dostawał dużo składników odżywczych. Przy nosówce neurologicznej stosuje się leki przeciwdrgawkowe, poprawiające ukrwienie mózgu i witaminy z grupy B przyspieszające regenerację układu nerwowego.
Profilaktyka
Jedynym sposobem na uchronienie psa przed nosówką jest zaszczepienie go przeciwko tej chorobie.
Zwykle podajemy szczepionkę skojarzoną czyli taką, która zabezpiecza psa również przed innymi chorobami. Najlepiej jest szczepić szczenięta w 6, 9 i 12 tygodniu życia. Po upływie około roku powinno się psa doszczepić. Natomiast dorosłe psy powinny być doszczepiane co 3 lata.
Potomstwo suk odpornych jest chronione przez 6-12 tygodni, przez przeciwciała otrzymane od matki. Odporność szczeniąt spada w momencie stresu (oddzielenie od matki, i rodzeństwa, zmiana środowiska, zmiana żywienia). W tym okresie również szczepienie z tych samym powodów może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Należy szczepić zwierzęta zdrowe i odrobaczone.
Zazwyczaj koszt leczenia nosówki jest dużo większy niż cena szczepień, a ponadto często terapia nie odnosi skutku. Warto więc nie oszczędzać na szczepieniach ulubieńca.
Zagrożenie dla ludzi
Nosówka psów nie stanowi zagrożenia dla człowieka.
------------------------------------------------------------------
Lecznicę Weterynaryjną lek. wet. Anna Ryś.
Lista pozostałych artykułów opracowanych przez Lecznicę Weterynaryjną lek. wet. Anna Ryś.
[edytuj] Nosówka - groźna choroba
Przy przesileniu wiosennym zachorowania na nosówkę są coraz częściej diagnozowane w lecznicach zwierząt. Każdy właściciel psa, czy fretki, powinien zdawać sobie sprawę z konsekwencji, jakie niesie za sobą ta choroba i chronić swoje zwierzę przed potencjalnym zakażeniem.
Nosówka to choroba wirusowa. Na zakażenie, z naszych zwierząt domowych, wrażliwe są psy i fretki. Chorują psy młode, ale także dorosłe! Błędne jest stwierdzenie, że jak pies jest już dorosły, to nie zachoruje na nosówkę. To stary pogląd, pochodzący jeszcze z czasów, gdy nosówki nie można jeszcze było diagnozować w laboratoriach weterynaryjnych i wszelkie objawy zwiastujące tą chorobę nie były diagnozowane, jako nosówka. Wraz z wprowadzeniem dokładnej diagnostyki tej choroby, zaczęło okazywać się, że zachorowania dotyczą każdej grupy wiekowej psów. Podsumowując, pies nieszczepiony na nosówkę, co najmniej przez 2 lata może na nią zachorować!
Sam wirus jest dość wrażliwy na powszechne środki dezynfekcyjne, temperatura wrzenia wody zabija go od razu, a w temp. pokojowej może przeżyć do 4h. Najdłużej wirus utrzymuje się w zimnych warunkach, na mrozie może nawet przetrwać miesiącami. Zwierzęta zdrowe narażone są na kontakt z nim głównie na trawnikach, gdzie załatwiają się psy chore. Ale to tylko jedna z dróg roznoszenia wirusa. Bo zarazek może przenieść się na butach, odzieży, czy rękach ludzi, którzy mieli kontakt z chorym zwierzęciem. Wirus wydalany jest z organizmu chorego nie tylko poprzez kał, ale także z moczem, śliną i wydzieliną ze spojówek. Można przyjąć, że tam, gdzie chory pies, tam całe środowisko w promieniu jego bytu jest skażone wirusami. Stąd taka wielka możliwość zarażenia zwierząt zdrowych.
Nosówka to choroba wysoce śmiertelna, ale również bardzo podstępna ze względu na swój specyficzny przebieg. Na samym początku choroby występuje tylko 1-2 –dniowa gorączka, którą często właściciel nie zauważa. Później temperatura ciała wraca do normy, ale po kilku dniach zaczynają się pierwsze objawy choroby. Bądź z układu oddechowego, tzn. łzawienie, a później ropienie oczu, pojawia się katar, kaszel. Albo z układu pokarmowego, gdzie dominują wymioty i biegunka. Postać pokarmowa częściej dotyczy młodych psów i grozi szybkim odwodnieniem organizmu. Postać oddechowa daje większe szanse na przeżycie, ponieważ nie obciąża tak mocno organizmu, jak postać pokarmowa. Obie te postaci choroby leczą się długo i dosyć ciężko. Ale to nie koniec o objawach tej choroby! Bo kiedy już wydaje się, że choroba zaczyna mijać, zwierzę zaczyna czuć się lepiej, biegunka, bądź katar mija, pies ładnie je i pije, ale zaczynają pojawiać się dziwne tiki nerwowe łapek, trzepanie głową, przewracanie się i inne objawy z układu nerwowego. To ostatnia postać choroby, czyli postać nerwowa. Tylko połowa psów jest w stanie ją przeżyć, a te, które przeżyją, często mają pozostałości po wirusie, typu ataki padaczkowe, czy powłóczenie nogami. Oczywiście postać nerwowa nie zawsze musi wystąpić, bo zależy to od sposobu leczenia psa, a także jego odporności, ponieważ na każdym etapie choroby pies może sam zwalczyć wirusa. U fretek do tej postaci nawet nie dochodzi, bo zazwyczaj zwierzę nie przeżywa fazy oddechowej. Praktycznie nie zanotowano przypadków wyleczenia fretki z nosówki. Choroba u nich przebiega bardzo gwałtownie i doprowadza do szybkiej śmierci.
Sami, więc widzimy, jak wyczerpująca jest to choroba. Wyczerpująca także dla portfela właściciela, który chce leczyć swoje zwierzę. Jedynym tutaj sensownym lekiem jest podanie surowicy, która jest dość droga, a i ta nie zawsze podziała, bo uzależnione jest to od czasu jej podania. Podsumowując, lepiej jest szczepić, co roku psa, czy fretkę na tą chorobę, aniżeli później leczyć. Profilaktyka zawsze bardziej się opłaca, aniżeli leczenie!!!
autor: lek. wet. Anna Ryś, [link widoczny dla zalogowanych]
----------------------------------------------------------------------
Moim zdaniem warto iść do innego weta celem sprawdzenia czy i on postawi taką diagnozę. |
|
Piesek nie był szczepiony, kolega dostał go od znajomych, ma około roku. Co to może być? Pomóżcie proszę 
