| KazioR |
| Administrator |
|
| |
| Dołączył: 20 Wrz 2005 |
| Posty: 2728 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Skąd: Kraków
Płeć: M |
|
|
 |
|
 |
|
W akwarium słodkowodnym mierzy się ogólną twardość wody, wyrażona zawartością wszystkich pierwiastków (takich jak wapń, magnez itp.) rozpuszczonych w niej w postaci soli mineralnych. Twardość nie ma znaczenia w wodzie morskiej, gdzie pomiar ten zastępuje się pomiarem gęstości. Ryby do utrzymania równowagi metabolicznej wymagają wody o określonej twardości, zależnej od gatunku. Na twardość ogólną oddziałuje niewiele czynników.
Jednym z nich jest parowanie wody. Stężenie soli mineralnych rośnie w miarę parowania, co skutkuje wzrostem twardości. Do ponownego obniżenia jej można użyć wody mineralnej o niskiej twardości, wody destylowanej (twardość 0°N) lub zakupić w sklepie akwarystycznym tzw. wodę osmotyczną, zawierającą mało soli mineralnych. Twardość wody należy mierzyć raz w miesiącu. W akwarium słodkowodnym i morskim twardość węglanowa określa zawartość wapnia i magnezu występujących w postaci węglanów lub dwuwęglanów. Twardość węglanowa świadczy o buforowych zdolnościach wody.
Cecha ta jest bardzo ważna, zwłaszcza w akwariach gęsto obsadzonych roślinami i wyposażonych w dozownik dwutlenku węgla oraz w akwariach rafowych (z bezkręgowcami morskimi), gdzie twardość ta często wykazuje tendencję spadkową. W tych akwariach trzeba ją mierzyć najrzadziej, co tydzień. Twardość węglanową wody słodkiej można zwiększyć, dodając specjalnych produktów, a morskiej - używając wody wapiennej. W celu jej zmniejszenia należy użyć wody „osmotycznej". |
|
