Króliki domowe i inne zwierzęta

Thora

Od czterech lat mam suczkę rasy golden retriever Sarę. Od dłuższego czasu (bardzo dłuższego, bo od ponad roku) mój pies ma problemy z oczami. Choroby oczu (trzecia powieka) i stawów są jednymi z najczęściej występujących u tej rasy i u rasu pokrewnej - Labrador Retriever. Tak jak już napisałam od grubo ponad roku oczy mojego psa intensywnie łzawią, tzn. prawie codziennie rano wycieram chusteczką oczy mojego pieska z paskudnych, dużych ropek o kolorze jasnobrązowym. Dość często podwijają jej się rzęsy. Dodatkowo pies traci sierść praktycznnie cały rok i czasem zdaża się, że jakiś włos wpadnie jej do oka. Na początku myśleliśmy, że to jest przyczyną łzawienia (nie było ono tak intensywne). Później Sara miała dwa zabiegi na trzeciej powiece. Po zabiegach było lepiej, ale tylko na jakiś czas... Zmieniliśmy więc weterynarza. W tamtym miesiącu piesa miała wizytę i lekarz stwierdził, że ciągłe podwijanie się rzęs spowodowało, że oko nie jest właściwego kształtu i teraz prawdopodobnie Sarę czekać będzie nienajprostsza operacja. Czy ktoś z Was ma psa rasy lablador, albo golden retriever? Może ktoś już spotkał się z takim problemem? Jeśli mi się uda, to wstawię fotki, na których wyraźnie widać, o co chodzi.

tytul tematu zmieniono
julka1

Alka

ja sie osobiście z takims czyms nie spotkalam ale moj pies rasy jagterrier kiedys mial cos takiego ze gałka oczna jakby sie "zapadła" do środka, jakby nie mial oka tylko dziure... wet dał mu jakies antybiotyki, był pod kroplówa i podano mu "głupiego jasia" zeby lezal spokojnie i odpoczywal, pozniej bylo wszytsko ok:)

KazioR · Administrator

myślę, że jest to poważne schorzenie i radzę szukać dobrego weterynarza specjalizującego się w okulistyce u zwierząt.

Entropium należy do najczęściej spotykanych dziedzicznych wad powiek u psów. Schorzenie dotyczy najczęściej dolnej powieki, choć zdarzają się także wady górnej powieki a nawet obu powiek.

Entropium czyli wwinięcie powieki polega na zawinięciu się brzegu powieki w stronę gałki ocznej (patrz rysunek). Powoduje to, że sierść dosłownie "wchodzi w oczy" - włosy z powiek cały czas dotykają rogówki i powodują jej podrażnienie.

Istnienie entropium w krótkim czasie doprowadza do zapalenia spojówek, oko jest silnie zaczerwienione i łzawi. Silny ból powoduje, że pies często pociera łapą oczy, wyciera głowę w dywan. Jest to uczucie identyczne z tym, jakie mamy kiedy coś wpadnie nam do oka - z tą różnicą, że nie trwa to kilka sekund tylko bardzo, bardzo długo - tygodniami, miesiącami a czasami nawet latami. Po pewnym czasie dochodzi do uszkodzenia rogówki i stan zapalny przenosi się na głębsze struktury oka, co w konsekwencji może doprowadzić do poważnych powikłań, z utrata wzroku włącznie. Pierwsze objawy choroby pojawiają się zwykle w wieku 6-12 miesięcy.
Praktycznie jedynym sposobem leczenia entropium jest operacyjna korekcja powieki, która zmienia ułożenie powieki
Ze względu na dziedziczny charakter choroby, psy u których wystąpiło entropium powinny być wykluczone z hodowli.

Proponuję zapoznać się z opisem na stronie :

[link widoczny dla zalogowanych]

oraz to co napisałem powyżej to musi być specjalista z tej dzidziny inaczej problem będzie się potęgowal.

Thora

Sara miała najpierw dwa zabiegi na trzecią powiekę (diadnoza pierwszego lekarza). Gdy lekarz nam ją pokazywał żeczywiście były na niej grudki. Gdy powiedział, że trzeba powtórzyć zabieg po raz trzeci zmieniliśmy lecznicę i poszliśmy do Lek. wet. Paweła Stefanowicza (http://www.arka-vet.pl/lekarze.php). Przy następnej wizycie ma być umuwiony termin operacji. Dziękuję za link.

Katarzyneresz

Czytałam, że napar z rumianku jest OK, ale nie przekonało mnie to. Może krople ze świetlika? Macie własne, może domowe sposoby na zaropiałe oko u suczki :/

KazioR · Administrator

Ja myślę, że najlepszym rozwiązaniem jest pokazanie pieska czy też suczki weterynarzowi. Jeśli sami coś robimy to tylko przemywanie esensją z herbaty lub jeśli pozwoli zrobienie na kilka minut okładu z letniej esencji. Krople do oczu dla ludzi stosują i weterynarze lecz raczej nie polecam leczenia na własną rękę bo trudno powiedzieć co jest przyczyną łzawienia więc pokażmy psiaka wetowi.

amandagrze · Dołączył: 04 Mar 2015

Rumianek i tylko rumianek. Działa na pewno. Sam sprawdzałem..

KazioR · Administrator

Jeśli coś polecamy to musimy wiedzieć iż to może zastosować opiekun i wówczas nie każda porada tego typu jak powyżej jest pomocna, ona może wręcz zaszkodzić.

Po pierwsze pytanie jest o przewlekłe łzawienie oczu więc rumianek jest jak kadzidło dla umarłego pomocny.

Powszechne stosowane jest przemywanie oczu u zwierząt naparem rumianku, jednakże nie jest to wskazane, gdyż rumianek działa rozmiękczająco na rogówkę oka i może spowodować jej napęcznienie, co pozostawia trwałe zmiany.

Chińczycy stosują herbatę do picia i okładów od wielu setek lat dlatego napisałem iż doraźną pomoc może przynieść okład z naparu herbaty lecz w przypadku dolegliwości powtarzającej się nie ma innego wyjścia jak tylko i wyłącznie szukanie pomocy u weta.

Są zaczerwienione oczy? A może występuje boląca powieka i zaropiałym kącikiem oka? Nie wpadamy w panikę, ale i nie bagatelizujemy tych objawów. Leczenie jest zazwyczaj bardzo proste, ale jego brak może cię nawet pozbawić wzroku.

Zapalenia oczu mogą występować pod różną postacią. Wyszczególnić należy zapalenie rogówki, siatkówki, tęczówki, twardówki, zapalenie nerwu wzrokowego, zapalenia dróg łzowych i - bodaj nagminne - zapalenie spojówek.

Zacznijmy od spojówki

Spojówka to bardzo cienka, bogato unaczyniona, błona śluzowa, która pokrywa wewnętrzną powierzchnię powiek i przednią powierzchnię gałki ocznej. Pełni przede wszystkim rolę ochronną, niezwykle istotną w przypadku delikatnego narządu.

Zapalenie spojówek jest jedną z najczęstszych chorób okulistycznych, z jaką zgłaszamy się do specjalisty. Zaczyna się od zaczerwienionego i przekrwionego oka, a potem oko zaczyna swędzieć, piec, łzawić, kłuć. Czasami mamy wrażenie posiadania "ciała obcego" pod powieką. Leczenie zapalenia spojówek trwa najczęściej 10-14 dni, a widoczna poprawa jest już po 7 dniach leczenia.

Bakteryjne i wirusowe zapalenia spojówek mogą trwale uszkodzić oko. Dlatego nie należy bagatelizować nawet najbardziej banalnych objawów tego schorzenia.

Zapaleniom wywołanym przez bakterie (gronkowce, paciorkowce) towarzyszy obrzęk, wydzielina ropna, przekrwienie spojówek. Jeśli lekarz stwierdzi zapalenie spojówek wywołane przez bakterię, zaleci nam leczenie polegające na podawaniu do worka spojówkowego antybiotyków (roztworów) lub sulfonamidów, czyli środków odkażających, w postaci maści lub kropli.

Dodatkowo możemy wspomagać leczenie stosując krople, tzw. sztuczne łzy, czyli preparaty, które w swoim składzie zawierają wodę, oraz substancje o dużej lepkości. Ich zadaniem jest wiązanie wody i zatrzymywanie jej na powierzchni oka. Właściwości fizyczne tych leków sprawiają, że na powierzchni rogówki i spojówki tworzy się jednolita warstwa, która chroni przed wysychaniem i jednocześnie wyrównuje nierówności i ubytki nabłonka rogówki. Pamiętajmy jednak, żeby nie brać żadnych leków i preparatów na własną rękę. Zawsze konsultujmy z lekarzem nawet te leki, które możemy kupić bez recepty w aptece.

Kiedy wirus dopada spojówkę

Wirusowe zapalenie spojówek u dorosłych (tzw. nagminne zapalenie spojówek) wywołane jest najczęściej adenowirusem. Początkowo wirus atakuje jedno oko, ale już po kilku dniach pojawia się w drugim. Zapalenie spojówek wywołane wirusem objawia się silnym swędzeniem, odczuciem ciała obcego pod powieką, zaczerwienieniem oczu, łzawieniem.

W przypadku zapalenia wirusowego nie ma leczenia swoistego, co nie oznacza, że nie musimy udać się do lekarza. Leczenie polega na miejscowym podawaniu środków odkażających w celu uniknięcia nadkażenia bakteryjnego. Choroba ma przebieg kilkutygodniowy i jest wysoce zakaźna, zwłaszcza na początku. Istotną sprawą jest zachowanie bardzo ścisłych zasad higieny, czyli częstego mycia rąk, nieużywania wspólnego mydła, ręczników, pościeli, co pozwoli na zminimalizowanie szans na zarażenie domowników.

Wirusowe zapalenie spojówek bardzo często występuje u zwierząt. Jeśli zaobserwujemy nawet najdrobniejsze zmiany w oku, niezwłocznie należy udać się do weterynarza, a najlepiej do okulisty, który postawi odpowiednią diagnozę i poda stosowne leki. Chociaż to infekcja wirusowa, zapalenie często leczy się antybiotykami, by zapobiec nadkażeniom bakteryjnym i nawrotom. Istotne jest też dobranie bezpiecznych środków łagodzących przykre objawy.

Może to alergia?

Jeśli przekrwione oczy, ich swędzenie oraz łzawienie pojawiają się coraz częściej, nawet bez innych objawów (np. kataru), należy sprawdzić, czy przyczyną dolegliwości nie jest alergia.

Alergiczne zapalenie spojówek może być spowodowane bezpośrednim działaniem alergenu na błonę śluzową oka, lub towarzyszyć innym alergiom. Bywa objawem kataru siennego lub całorocznego, alergicznego, nieżytu nosa. Często zapalenia alergiczne występują w ostrej postaci i objawiają się silnym łzawieniem oczu. Oczy swędzą, pieką, a tym samym prowokują do ich tarcia. Tarcie oka, które daje krótkotrwałą ulgę, może być przyczyną dodatkowych zakażeń, np. bakteryjnych. Reakcją śluzówki oka na alergen jest błyskawiczny stan zapalny, który charakteryzuje się swędzeniem i bólem. Swędzenie oczu podczas alergicznego zapalenie spojówek, jest jednym z najbardziej uciążliwych objawów choroby. W wypadku alergicznego zapalenia spojówek, weterynarz zaleci nam środki odczulające i antyhistaminowe.

Nie do końca wiadomo...

Za pieczeniem, łzawieniem i swędzeniem oczu niekoniecznie musi kryć się atak mikrobów czy alergia. Przyczyną tzw. prostego zapalenia spojówek mogą być czynniki różnej natury.

Leczenie samego niepowikłanego zapalenia prostego praktycznie nie jest konieczne. Trzeba przede wszystkim z pomocą weta odkryć jego przyczynę i zająć się nią.

Pamiętajmy, że zapaleń spojówek nie należy leczyć domowymi sposobami, bez kontroli lekarskiej. Często stosujemy np. okład z rumianku, nie zdając sobie sprawy, że możemy być na niego uczuleni i nasilić objawy, zamiast je pokonać. Takie samodzielne leczenie nie usunie przyczyny choroby i trzeba liczyć się z jej nawrotem, niejednokrotnie nasilonym.